Drie Zusters
Zuidpool
Voor Tsjechovs monumentale werk regisseert Jorgen Cassier een cast van twaalf acteurs. Geen hoofdrollen, geen bijrollen, maar een avondvullende uitvoering voor een ensemble van spelers: Sofie Decleir, Greet Verstraete, Evgenia Brendes, Lukas De Wolf, Koen van Kaam, Jan Van Hecke, Kaat Hellings, Jan Hammenecker, Eric Van Herreweghe, Flor Decleir, Kristin Arras & Jacques De Bock.
Generaal Prozorov van het Russische leger wordt met zijn gezin overgeplaatst van Moskou naar een mistroostig provinciestadje om daar bevelhebber te worden van het plaatselijke garnizoen. Na elf jaar trouwe dienst overlijdt hij en laat zijn inmiddels volwassen zoon en dochters achter in zijn grote landhuis op het platteland. Elk van hen probeert op zijn of haar heel eigen manier zin te geven aan het uitzichtloze en grijze bestaan op het landgoed. Maar elk van hen weet ook één ding zeker: pas als we volledig breken met ons huidige leven en definitief terugkeren naar Moskou, zal ons leven echt beginnen en zullen we eindelijk geluk kennen. Moskou als fata morgana in een harde en troosteloze werkelijkheid...
Er zijn weinig toneelteksten geschreven die zo universeel betekenisvol zijn, ongeacht het moment in de geschiedenis of het moment in een individueel mensenleven waarop ze worden opgevoerd. Veel meer dan naar de zussen en hun kleurrijke en bij tijden absurd-tragische entourage, kijken wij hier naar onszelf. En Tsjechov kijkt op zijn beurt vanuit het jaar 1900 naar ons en vraagt ons wat het is om mens te zijn, wat de zin van lijden is en waarom dat lijden altijd voorafgegaan moet worden door een onverzadigbaar verlangen naar het onmogelijke. Vragen waar de tijd geen vat op heeft zolang we mens zijn.
Versjinin:
over twee driehonderd jaar
breekt een nieuw leven aan vol geluk
waar wij natuurlijk niets aan hebben
maar dààr leven wij nu voor daar werken wij en lijden wij voor
wij creëren het
en dat is de enige zin van ons bestaan
òns geluk zo je wil
Masja lacht in stilte
Toezenbach:
wat is er
Masja:
ik lach al de hele dag
al van toen ik wakker werd
“Drie uur toptheater ... Wanhoop blijkt heel dicht te liggen bij de slappe lach. Precies dat toont de sterkte aan van deze interpretatie, die niet in melancholie en evenmin in de ironische of zelfs groteske uitvergroting van recentere opvoeringen vervalt maar beide elementen tot een ragfijn vlechtwerk verenigt.” ****
(DE MORGEN) >>
“Babbelend existentiële twijfels bezweren ... Zuidpool weet die onderliggende existentiële laag mooi aan de oppervlakte te brengen, subtiel speels, sober in een ingeleefd spel met toch wat afstand ten opzichte van het gespeeld personage. Theater is toch spel. Het is geen ironische aanpak, er wordt eerder gespeeld vanuit een mededogen met alle personages en de hele situatie waarin ze verkeren. Dat wil niet zeggen dat er geen grappige personages rondlopen en dat er niet gelachen of gegrinnikt kan worden.”
(THEATERKRANT.NL) >>
“Regisseur Jorgen Cassier verwijst met Theater Zuidpool en een uitgebreide cast naar een herkenbaar hedendaags beeld van een behoede burgerij waarvan de hoofdpersonages verlangen naar meer en zoeken naar een tevredenheid die ze niet duidelijk kunnen definiëren.”
(THEATERMAGGEZIEN.NET) >>
“Dat Tsjechovs Drie Zusters een erg modern stuk is en ook perfect past bij de huidige tijdsgeest, bewijst Zuidpool.” ***1/2
(CONCERTNEWS.BE) >>
