Schrijfresidentie

Een jaar geleden is Anne begonnen met het uitziften van de vele dozen vol transparant polyester die hun opa heeft achtergelaten. Hij was (amateur)fotograaf. De foto’s brachten, mede door hun onmiskenbaar queer onderliggende karakter, grote vragen.

Eduard de Zoete stierf toen Anne net twee jaar oud was, een plotselinge dood als gevolg van diabetes type 1. Hij was Joods en veel van zijn nabije familie werd vermoord tijdens de Tweede Wereldoorlog, dus er zijn veel mensen, waaronder hijzelf natuurlijk, waarmee niet meer gepraat kan worden. De mensen waar wel nog mee gepraat kan worden, gaat Anne interviewen.

Deze interviews en foto’s zullen samengevoegd worden in een dialoog tussen Anne en Eduard. Een tekst over een ongekende familie, een net niet gekregen identiteit en religie, en intergenerationeel trauma in tijden van genocide. De dialoog zal aanhalen: familiebomen, kinderen krijgen, het boek Abolish the Family: A Manifesto for Care and Liberation van Sophie Lewis (in relatie tot queer dynamics; de ‘chosen family’), rouw, camera’s.